8 november 2011

Vieze vingers


Hard drukken!

Toe maar, hoofdletters, onderstreping, zowel als een uitroepteken. Denk niet dat het dicht zit, dit café. Het is slechts de deur die klemt, flink klemt. Dit wijsje verraadt dat het niet altijd even druk is in dit etablissement. Want als we binnen groepjes mensen aan de dis zien, of staand aan de bar, die spijs en drank naar de mond brengen, dan zouden we wel even doorduwen, als de glazen deur niet gelijk mee zou geven. Als wij er zijn, op een vroege dinsdagmorgen staat de deur trouwens gewoon open. We trekken 'm voorzichtjes dicht om een goede foto te kunnen nemen. Wat niet geheel lukt, want we hadden graag de vingers ook in beeld gehad. Een deur zonder grote knop of handvat - en vast ook met grote knop of handvat - wordt ook naast knop of handvat beroerd. Bij glas wil dat snel in de gaten lopen. Een inbreker kan hier rustig een slag slaan. Tussen zoveel afdrukken zal de zijne (m/v) niet makkelijke te traceren zijn. We vinden het niet heel fris. Er kan ook niet goed geboend worden, want dan zou het wijsje nat worden en verwelken. Het plakband - dat ondoorzichtige soort - is veel te lang afgescheurd, maar bedekt het ook afgescheurde papier niet waterdicht.
Wij maken aantekeningen en ons steeds bozer.
Waar is onze vergadering? Wie zijn die Vier Engelen dan?

Geen opmerkingen: