1 juli 2013

Blijf bij mij


Stay
a while

Kan het vriendelijker? Een uitnodigend bankje. Droog zelfs, op deze druilerige dag. Iemand moet na het laatste buitje de bank hebben drooggedept en het kaartje vervangen hebben. Als we gaan zitten nemen we plaats voor een winkel met allerhande snuisterijen. Dingen die we thuis niet zouden kopen, en waar we in den vreemde ons juist toe voelen aangetrokken. Kennen we niet nog een karig toebedeelde overledene? Zou dat lichtje niet prachtig staan op zijn graf?
Opeens denken we de ware aansporing te hebben gevonden. Sta 'n even stil bij het leven. Even maar.

Geen opmerkingen: